Delft-Midden-Oosten.reismee.nl

Tartous

Hoi landgenoten.

Het is bijna 23.30 uur, zaterdagavond. We zijn eindelijk bij de Middellandse Zee. Dat wil overigens niet zeggen dat het hier veel koeler is. Het is warm, drukkend, en het zeewater brengt ook niet veel verkoeling, want dat is ook warm. Maar het is wel heerlijk om dagelijks door de branding te duiken. Ook Dana en Nora zijn geheel watervrij.Vandaag lagen we nog tot 21.00 uur in het water. Ons vakantieappartement ligt dan ook maar 15 meter van zee. Geweldig. We hebben weer en drukke week achter de rug (methelaas ook de nodige onderlinge strubbelingen) en kijken ook wel uit naar de boottocht naar Venetie en de terugkeer naar Nederland. Morgenmiddag vertrekken we hier en ik weet nieter internet is op de ferry. Traditiegetrouw nu een verslag in dagboekvorm van de afgelopen week.

Zondag 1 augustus

Ik slaap lang uit. Alaa, die eigenlijk de opdracht heeft helemaal niets te doen, is bezig als altijd en wil al de auto klaar maken voor vertrek uit Damascus. Ik moet de auto voor het huis zetten, maar krijg een tegenligger in dit veel te smalle straatje. Bij het achteruitrijden overzie ik en geparkeerd busje en maak over de hele zijkant schade. Boos ga ik weg naar het internetcafe en werk een uur aan het Reismee-verhaal, waarna de stroom uitvalt. Dit belooft een geweldige dag te worden. Thuis zijn de kids druk en Alaa druk in de weer met inpakken. Aan het eind van de middag probeer ik nogmaals het internet en nu lukt het wel. Alaa gaat ondertussen naar een garage voor het uitdeuken en bijwerken van de auto. We spreken af bij een bevriende opticien waar Alaa haar merkbrillen koopt. Om 21.00 uur is er en voorstelling in het theater. We zijn er 21.05 uur en denken te laat te zijn. Dit gaat evenwel ook op zijn Arabisch. Hele gezinnen wandelen rustig het openluchttheater in, waar de kinderen al snel vliegtuigjes vouwen van het programmaboekje. Pas tegen 22.00 uur, wanneer iedereen aanwezig is, begint de voorstelling: en indrukwekkende show vol zang, dans en gezang. Dana en Nora vinden het ook prachtig, want een lange jurk is voor hun een prinses en ze zien vanavond dus veel prinsessen.Na de voorstelling kopen we taart en gaan naar het huis van de neven. Opa heeft nog een afspraak gemaakt met een Koerdischekunstenaar, die in Damascus woont. Na lang zoeken vinden we zijn huis en bekijken we zijn werk. Uit belefdheid kopen we iets. Door de nacht rijden we terug naar ons kleine huisje.

Maandag 2 augustus

We zijn klaar voor vertrek uit Damascus wanneer neef Rodi belt. Hij heeftinfo over een huis wat te koop staat en heeft een afspraak gemaakt met de verkoper om 18.00 uur. We besluiten nog en dag te blijven. We doen weinig anders dan wat spelen, boodschappen, slapen en ik maak nog wat foto's in de buurt. Om 17.30 uurstaat het huis op de kop. Jan heeft zijn P.S.P met veel moeiteaan Nora uitgeleend en nu is hij onvindbaar. Ze wil niet zeggen waar ze hem heeft gelaten.

Het flatje ziet er prima uit. Drie kamers, grote keuken, 2 airco's. De buurt is leuk, zo blijkt bij een rondwandeling. Er zijn speelveldjes, parken, een sportcomplex en en zwembad. Er komen wolken aan de lucht, wat voor mij met deze temperaturen juist een gelukkig teken is. Wanneer de geldautomaat om de hoek geld geeft en er bier gewoon te koop is in een kiosk aan de straat, zijn we helemaal verkocht en nemen opa er een op. Opa gaat het kleine huisje in Damascus verkopen en dit nieuwe huis in deze leuke, goede buurt kopen!

We rijden terug naar huis in beste stemming. Maar Jan heeft een ander gevoel. Hij heeft 2 uur gezocht en de P.S.P. niet gevonden. Zijn leven heeft nu ongeveer geen zin meer. Hij is in staat om Nora te vermoorden, maar deze kleine donder geeft geen krimp. Slijmen, vleien, boos worden, niets helpt en ze komt steeds met een ander verhaaltje om ons daarna compleet uit te lachen. Jan gaat heel kwaad naar buiten.

Dinsdag 3 augustus

We worden pas laat wakker. We ruimen de laatste spullen in, maken schoon en vertrekken na en klein ontbijt. We kopen nog even baklava in Shams en gaan op weg naar Homs. De sfeer in de auto is afschuwelijk, met name omdat Jan zich verveelt, en verschrikkelijk kwaad is. Hij grijpt alles aan om ruzie te maken met de meisjes. Nora blijft hem uitlachen en in de maling nemen, ongelooflijk, 3 jaar! We gaan door de bergen, wat nog enige hachelijke verkeerssituaties oplevert. Na een uitgebreide pauze in een wegrestaurant arriveren we om 19.00 uur bij Krak des Chevaliers, een van de meest beroemde attracties van Syrie, met name wegens de Kruisvaarders. Het is een prachtige, magistrale burcht, (bijna) onneembaar. Eigenlijk is het de Burcht van Bescherming, in hetarabisch Qasr al Hussen. De Fransen verstonden dit'hussen' als hissan (wat paard betekent) vandaar dat deze burcht nu als Krak des Chevalier door het leven gaat.In het donker rijden we naar het bergdorpje Drekisch, waar opa hoopt en oude jeugdvriend te ontmoeten. Achter een motorrijder aan komen we bij een prettig hotel ennemen wemet een ruime kamer met keuken en balkon. Dit dorpje blijkt en soort Spa te zijn, waar het Syrische bronwater vandaan komt. De lucht is er prettig en het ziet er allemaal groen uit in de bergen.

Ik ben verkouden geworden en drink een halve fles arak beneden bij het hotel. De kinderen hebben in de auto geslapen en zijn nog laat op. Jan zit mokkend op zijn bed.

Woensdag 4 augustus

Prima geslapen wegens de arak en gelukkig niets gehoord. Het schijnt evenwel een onrustige nacht te zijn geweest: Jan heeft met een zak over zijn hoofd en een groot mes in zijn hand rondgelopen, om de meisjes bang te maken. Gelukkig zag opa het, op gegeven moment.

De vriend van opa verschijnt om 9.30 uur in het hotel. Opa is emotioneel. Het is en gezellige man en de oudjes praten wat af. We eten 's middags in een bergrestaurant, waar de vis voor je gevangen wordt uit de rivier ernaast. Om 5 uur in de middag vertrekken we naar de kustplaats Tartous. De contacten van Alaa hebben een huisje aan zee opgeleverd, op een soort vakantiepark. Het isso wie so feestweek in Tartous, dus hopelijk wordt het hier weer gezellig.

Donderdag 5 augustus

Om 8.30 uur dobber ik in de Middelandse Zee. De rest slaapt nog. We improviseren en ontbijt met koekjes en Nescafe. Om 12.00 uur gaat Alaa naar en afspraak met plaatselijke bobo's. De meisjes staan relaxed op. Wanner Jan om 13.30 uur op staat, is er 1 minuut later dikke ruzie en huilen er 2 meisjes. Ik kan Jan niet meer luchten. Opa houdt niet van zee en wil naar Aleppo.Alaa brengt hem weg en nemt Jan me. Het afscheid van opa is moeilijk.

Ik heb de rest van de dag een echte feestdag met de meisjes met bezoek aan respectievelijk zwembad, kermis,kindertreintjeritje over de boulevard en restaurant, waar wekebab eten. Om 2.00 uur 's nachts pikt Alaa ons op.

Tartous ziet er leuk uit zo met die feesttenten en bootjes op zee.

Vrijdag 6 augustus

De dag begint weer meteen duik in zee. Alaa heeft een afspraak. De kinderen blijven onderling ruzie maken. 's Middags gaan we met en bootje naar het eilandje voor de kust. Het is het enige eiland dat Syrie rijk is en is ongeveer 2 voetbalvelden groot. Er wonen nochtans behoorlijk veel mensen op en de straatjes zijn dan ook niet breder dan 1 meter. Terug op ons vakantiepark duiken we met zijn allen in zee en gaat Jan op de waterscooter. De zee kleurt prachtig met de ondergaande zon. Na het douchen duiken we nogmaals de feestweek in. Wanneer we uiteindelijk thuis komen zijn we allemaaldoodop.

Zaterdag 7 augustus

Iedereen slaapt nog wanneer ik terugkom om 11.30 uurvan zwemmen en koffiedrinken, Ik leer de vakantiegangers hier kennen. 's Middags gaan we, op Jan na, eten in de bergen, met de kennissen van Alaa: notabele mensen, die het savoir vivre ook kennen. We hebben een uitgebreide maaltijd en leuke gesprekken. Terug thuis gaat Alaa met Jan de stad in, ik ga met de kleintjes naar zee. Ze vinden het heerlijk en maken contact met Arabische kinderen in het water en op het strand. Op weg naar het huisjes maken we afspraken om geen ruzie meer te maken met Jan en heel lief te doen. Het werkt. Het wordt gezellig met zijn allen. Jan haalt pizza en de kids willen het huis niet meer uit. Tevreden gestemd besluit ik een internetcafe te zoeken.

Reacties

Reacties

Leo van Mierlo

Herman,

Voortaan noem ik je Herman Leijen. Nu moet je nog gitaar leren spelen.

Wouter en Maartje

Hoi Herman en Alaa,

Jullie beleven heel wat, komen er ook nog foto's op de website binnenkort?

Groetjes!

Cock en Marianne

Hallo wereldreizigers,
Elke week zo verhaal, petje af. We genieten ervan.
Nu aan de terugreis begonnen. Zal wel weer heel anders worden. We hopen dat alles goed gaat hou jullie taai. Groetjes!!

thera

leuke verhalen weer en oh ja die kinderen........af en toe achter het behang!!!! Toch??? Nee,natuurlijk niet.....want je houd teveel van ze.....
Door jouw verhalen heb ik een hele andere kijk op Syrie gekregen.Ik verzamel etnische textiel,reis veel ,ben nog niet in Syrie geweest,maar heb er veel over gelezen.Maar in mijn leesvoer is alles veel primitiever.
Goede terugreis....Thera

Koos & Renée en kids

Pffftttt. Kinderen... Goede thuisreis straks!

Edwin, Sheila, Renzo en Gina

Leuk dat jullie me attendeerde op jullie reisverhaal. Wat een mooie reis is dat geweest. Ook hoop ik snel eens een keer nader kennis te maken. Groetjes van jullie overburen.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!